ویژه نامه, غدیر

اکمال دين و اتمام نعمت

يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله‌ يعصمک من الناس ان الله لايهدى القوم الکافرين: اى پيامبر، آنچه از ناحيه پروردگار به تو نازل شده، برسان وگرنه اصلاً پيغام پروردگار را نرساندى و خدا تو را از [شر] مردم نگه مى‏دارد؛ زيرا خدا کافران را هدايت نمى‏کند. (مائده، 67)

حديث متواتر ثقلين

انسان با آدم صفى(ع)، حرکت تکاملى خويش را آغاز کرد. با نوح نبى(ع) به تطهير زمين پرداخت. با ابراهيم خليل(ع)، پا به بتخانه نمروديان گذاشت و بتها را شکست. با موسى کليم(ع)، به انقلابى راستين دست زد و سه طاغوت (سياسى، اقتصادى و فرهنگى) را برانداخت و با عيساى مسيح(ع) پا به دايره مدنيت دينى نهاد؛ ليکن با اين همه، هنوز مستعد «نزول قرآن» نگشته بود

ماجراى غدير

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در سال دهم هجرى بر آن شد که رهسپار حج شود و اين موضوع را به مردم اعلام کرد. گروه فراوانى به مدينه آمدند تا با او حج بگزارند؛ حجى که به آن حَجه ًْالوداع، حَجةالاسلام، حجةالبلاغ، حجهًْ الکمال، و حجهًْ التمام گفته مى‏شود و حضرت از زمانى که هجرت کرد تا آنگاه که درگذشت، سواى آن حجى نکرد. ايشان غسل کرد، روغن ماليد، شانه کر

روز غدير و شب قدر

يکم: سرّ هماوايى «روز غدير» با «شب قدر» همانا هماهنگى و همتايى مظروف آن دو يعنى قرآن و ولايت است که ظرفها را همسان ساخته است. آنچه در وجود علمى قرآن کريم است، در وجود عينى انسان کامل معصوم عليه السلام است. اگر آن کتاب الهى موصوف به: «لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه» است، اين امام معصوم متصف به آن است... امام معصوم از قرآن خبر مى‏دهد و خداو

‏غدير در تقدير

بگو «ياعلي»

10 شعر از شاعران معاصر ايران درباره غدير

نصرالله مرداني، محمدعلي مجاهدي، عباس براتي‌پور، مرتضي اميري اسفندقه، نادر بختياري، محمود اکرامي، رضا اسماعيلي، ابوالقاسم حسينجاني، پروانه نجاتي و مهدي رحيمي درباره واقعه غدير خم اشعاري را سروده‌اند.

امروز علي، سرور و سالار و امير است

ساقي مده از دست قدح، عيد غدير است غرق طرب امروز صغير است و کبير است برخيز و جواني کن و بگذار بزرگي کز شور و شعف رقص‌کنان عالم پير است برخيز و بساط طرب و عيش بياراي غافل مشو اي دوست که يک ثانيه دير است امروز بيابان شده خوشتر ز گلستان و از شور و نوا غلغله در چرخ اثير است گل، خنده‌کنان، سرو و صنوبر همه رقصان بلبل به غزل خواني و صلصل به صفير است يارب چه شگفتي