مصادیق اهانت به اسلام و مقدسات در فضای مجازی
صدای شیعه: کتابچه نشر دیجیتال؛ تعاریف و ضوابط؛ که اخیرا از سوی مرکز رسانه‌های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده است؛ مواد پنجم و ششم ضوابط محتوایی نشر دیجیتال مربوط به تولیدکنندگان محتوای فضای مجازی است که با آگاهی این مواد می‌توانند به درستی به محتوای اصولی و غنی براساس موازین شرعی در فضای مجازی بپردازند.
بخش فناوری اطلاعات خبرگزاری ایکنا روزانه بخش‌هایی از این مواد را برای آگاهی کاربران فعال منتشر خواهد کرد.
ماده پنجم این دستورالعمل دارای ماهیت نظارتی است و به نبایدهای محتوای آثار دیجیتالی می‌پردازد.
بند یکم: انتشار محتوای الحادی و مخالف موازین اسلامی و اهانت به اسلام و مقدسات آن که مثال‌های زیر نمونه‌ای مصادیق مشمول این بند به شمار می‌رود:
1) بیان مطالب و احکام خلاف ضروریات و مسلمات دین، قرآن و احادیث معصومین: مانند بشری پنداشتن کلام‌الله مجید، خدشه در حدیث متواثر ثقلین، ترویج رباخواری، کم‌فروشی و تکاثر ثروت به بهانه توسعه اقتصادی، انکار اصل امر به معروف و نهی از منکر به بهانه آزادی، رد خاتمیت پیامبر اسلام، حضرت محمد مصطفی(ص)، ایجاد شبهه پیرامون قرآن در نرم‌افزارهای عمومی بدون ارائه عامل رفع شبهه.
2) نقل احادیث جعلی و نسبت دادن آن به معصومین(ع): مانند این حدیث؛ ابوهریره وقتی که حاکم مکه بود، مردی از شهر «عکه» پیاز آورده بود که در «مکه» بفروشد اما کسی از او نخریده بود و نزدیک بود که آن پیاز خراب شود. دست به دامان ابوهریره زد که چه کار کنم، ورشکست می‌شوم. ابوهریره روز جمعه بالای منبر رفت و گفت: هر کس پیاز عکه را در مکه بخورد بهشت بر او واجب می‌شود! مردم هم مثل مور و ملخ ریختند و تمام پیازهایش را خریدند!(منبع: مطهری، مرتضی، حق و باطل به ضمیمه احیای تفکر اسلامی، ص 59).
3) تحریف قرآن، احادیث و روایت:
توضیح: تحریف به معنای تغییر حروف و کلمات یا تغییر معانی قرآن بر دو قسم است: تحریف لفظی، تحریف معنوی. تحریف لفظی؛ یعنی تغییردادن الفاظ، به صورت کاستن یا افزودن کلمات قرآن. تحریف معنوی به معنای تفسیر به رأی قرآن و مانند آن است. نمونه‌های زیر، تحریف قرآن محسوب می‌شود:
تفسیر بر اساس اسرائیلیات: برای مثال در روایات اسرائیلی پردازان نقل شده است که طول قد حضرت آدم‌البشر هنگام خلق شدن 60 ذرع و عرض 7 ذراع(هر ذراع تقریبا 50 تا 70 سانتی‌متر است) بوده، قامت حوا نیز 35 ذراع بوده است و پیوسته خلق پس از او تا به امروز ناقص و کوتاه‌تر و کوتاه‌تر شده‌اند.
تفسیر و تأویل به رأی همانند کتاب «ایقان» در تفسیر آیه 40 سوره معارج؛ شمس و قمر را به معنای علوم و احکام و معارف الهی و طلوع آنها را به معنای ظهور ادیان و غروب آنها را به معنای ضلالت علما و نسخ شدن احکام شریق سابق می‌گیرد.(کتاب ایقان، میرزا حسینعلی، چاپ 199 صفحه‌ای، صفحه 31 تا 34).
4) نفی، تحریف یا مخدوش کردن فروع دین، سنت و احکام ضروری اسلام: نظیر نفی حجاب، آموزش نادرست نماز، ترویج روزه‌خواری، تبلیغ علیه احکام مالی اسلام مانند خمس و زکات، اشاعه مطلب علیه سنت الهی قرض‌الحسنه، ترویج بی‌مبالاتی نسبت به بیت‌المالل و اموال وقفی، تبلیغ بر ضد مناسک عبادی و سیاسی حج.
5) ایجاد شبهه پیرامون قرآن در آثار عمومی بدون وجود عامل رفع شبهه: مانند انکار وحیانی بودن قرآن کریم، ناقص پنداشتن قرآن کریم، قائل به تحریف شدن قرآن کریم و ترویج آن و تبلیغ کتاب ایقان، آیات شیطانی و نظایرشان.
انتهای پیام